นายประยุทธ เพชรคุณ รองโฆษกสำนักงานอัยการสูงสุด ให้ข้อมูลกรณีอุบัติเหตุคานปูนของสะพานกลับรถ ซึ่งอยู่ระหว่างซ่อมแซม บริเวณใกล้เคียง รพ.วิภาราม อ.เมืองสมุทรสาคร จ.สมุทรสาคร หล่นทับรถยนต์ระหว่างสัญจรบนถนนพระราม 2 ขาเข้า ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต ได้รับบาดเจ็บและทรัพย์สินได้รับความเสียหายว่า ในแง่กฎหมาย อันดับแรกต้องดูว่าใครเป็นผู้รับผิดชอบโครงการนั้น ๆ อันดับต่อมา ตำรวจจะต้องเข้าไปตรวจสอบว่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดจากความประมาทเลินเล่อ หรือ เป็นเหตุสุดวิสัย
“การฟ้องแพ่งเรียกค่าเสียหาย กับ ผู้รับผิดชอบโครงการ ที่เป็นหน่วยงานรัฐ”
หากเป็นกรณีที่หน่วยงานรัฐเป็นผู้รับผิดชอบโครงการ และเหตุมาจากความประมาทเลินเล่อ ไม่มีการตรวจสอบให้ปลอดภัย สิทธิ์การเรียกร้องค่าเสียหายจะตกไปยังผู้ได้รับผลกระทบ ที่สามารถฟ้องศาลแพ่งได้ตามพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มาตรา 5 ที่ระบุว่า หน่วยงานของรัฐต้องรับผิดต่อผู้เสียหายในผลแห่งละเมิดที่เจ้าหน้าที่ของตนได้กระทำในการปฏิบัติหน้าที่ ในกรณีนี้ผู้เสียหายอาจฟ้องหน่วยงานของรัฐดังกล่าวได้โดยตรงแต่จะฟ้องเจ้าหน้าที่ไม่ได้ ถ้าการละเมิดเกิดจากเจ้าหน้าที่ซึ่งไม่ได้สังกัดหน่วยงานของรัฐแห่งใดให้ถือว่ากระทรวงการคลังเป็นหน่วยงานของรัฐที่ต้องรับผิดตามวรรคหนึ่ง ซึ่งข้อกฎหมายดังกล่าวระบุชัดเจนว่า การรับผิดทำนองนี้ไม่ใช่การรับผิดของเจ้าหน้าที่แต่ให้ถือเป็นการรับผิดชอบของหน่วยงานนั้น ๆ โดยจะไปไล่เบี้ยเอาผิดกับเจ้าหน้าที่ไม่ได้เลย เว้นแต่จะมีการสอบสวนพบว่าเจ้าหน้าที่ปฏิบัติงาน มีความประมาทเลินเล่อหรือจงใจให้เกิดเหตุดังกล่าว จึงจะดำเนินการฟ้องร้องเอาผิดกับเจ้าหน้าที่รายนั้น แต่หากเป็นการประมาททั่วไป หน่วยงานต้องรับผิดชอบโดยสิ้นเชิง ข้อสำคัญคือกฎหมายยังเขียนให้ผู้รับผิดชอบสามารถรับผิดชอบได้โดยไม่ต้องผ่านการฟ้องร้องกันในชั้นศาล โดยระบุไว้ในพระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มาตรา 11 ในกรณีที่ผู้เสียหายเห็นว่า หน่วยงานของรัฐต้องรับผิดตามมาตรา 5 ผู้เสียหาย จะยื่นคำขอต่อหน่วยงานของรัฐให้พิจารณาชดใช้ค่าสินไหมทดแทนสำหรับความเสียหายที่เกิดแก่ตนก็ได้ โดยญาติผู้เสียหายและผู้เสียหายสามารถยื่นคำร้องเงินเยียวยาได้ด้วยตนเองตามความต้องการ และหน่วยงานของรัฐต้องออกใบรับคำขอให้ไว้เป็นหลักและพิจารณาคำขอนั้นทันที เมื่อหน่วยงานของรัฐ มีคำสั่งเช่นใดแล้ว แต่ผู้เสียหายยังไม่พอใจในผลการวินิจฉัยของหน่วยงานของรัฐ ก็ให้มีสิทธิร้องทุกข์ต่อ คณะกรรมการวินิจฉัยร้องทุกข์ตามกฎหมายว่าด้วยคณะกรรมการกฤษฎีกาได้ภายใน 90 วันนับแต่วันที่ตน ได้รับแจ้งผลการวินิจฉัย
“การฟ้องแพ่งเรียกค่าเสียหาย กับ ผู้รับผิดชอบโครงการ ที่เป็นบริษัทเอกชน”
แต่หากเหตุการณ์ดังกล่าว มีบริษัทเอกชนเป็นผู้รับผิดชอบ กระบวนการฟ้องร้องก็ต้องดำเนินการเอากับเอกชน ซึ่งถือเป็นการฟ้องร้องทั่วไป โดยจะเอาผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 420 ที่ระบุว่า ผู้ใดจงใจหรือประมาทเลินเล่อ ทำต่อบุคคลอื่นโดยผิดกฎหมายให้เขาเสียหายถึงแก่ชีวิตก็ดี แก่ร่างกายก็ดี อนามัยก็ดี เสรีภาพก็ดี ทรัพย์สินหรือสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดก็ดี ผู้นั้นทำละเมิดจำต้องใช้ค่าสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น
“การฟ้องดำเนินคดีอาญากับหน่วยงานรัฐ และบริษัทเอกชน ผู้ดำเนินโครงการ หากพบความประมาท”
สอดคล้องกับนายโกศลวัฒน์ อินทุจันทร์ยง รองอธิบดีอัยการสำนักงานคดีศาลแขวงให้ข้อมูลว่า หลังเกิดเหตุเจ้าหน้าที่ตำรวจจะต้องเข้าไปตรวจสอบหาสาเหตุว่า เหตุการณ์ดังกล่าวมาจากประมาทเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย หรือ ทำให้ได้รับบาดเจ็บหรือไม่ เมื่อทราบแล้วจะต้องดูอีกว่าโครงสร้างดังกล่าวอยู่ในความดูแลของใคร มีการบำรุงรักษาดีแล้วหรือไม่ เพื่อนำประกอบสำนวนส่งฟ้อง โดยหากพบว่ามาจากความประมาทหรือจงใจ จนทำให้มีผู้บาดเจ็บและเสียชีวิต ก็สามารถดำเนินคดีทางอาญา ตามมาตรา 291 ที่ระบุว่า ผู้ใดกระทำโดยประมาท และการกระทำนั้นเป็นเหตุให้ผู้อื่นถึงแก่ความตาย ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกินสิบปี และปรับไม่เกินสองแสนบาท และ มาตรา 390 ผู้ใดกระทำโดยประมาทและการกระทำนั้นเป็นเหตุให้ผู้อื่นได้รับอันตรายแก่กายหรือจิตใจ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกิน 1 หมื่นบาท หรือทั้งจำทั้งปรับ แต่กรณีนี้ต้องผ่านการสอบสวนอย่างละเอียดแล้วว่ามาจากความตั้งใจหรือประมาท
สำหรับเหตุการณ์ลักษณะนี้ เคยพบในช่วงต้นปีที่ผ่านมา ที่ชิ้นส่วนของทางด่วนตกใส่รถซึ่งอยู่ระหว่างจอดติดไฟแดงอยู่ ทำให้ตัวรถได้รับความเสียหาย แต่โชคดีที่ผู้โดยสารและผู้ขับขี่ไม่ได้รับบาดเจ็บ โดยกรณีนี้มีการดำเนินคดีอาญากับวิศวกรควบคุมงาน ซึ่งเป็นลูกจ้างของบริษัท และดำเนินคดีทางแพ่งกับบริษัทเจ้าของงาน
